Integracja sensoryczna to podświadomy proces zachodzący w mózgu każdego człowieka, który daje mu zdolność do rozumienia, interpretowania i porządkowania bodźców i informacji płynących z otoczenia i z własnego ciała poprzez zmysły. Umiejętność ta pozwala dziecku zrozumieć, jak funkcjonuje otaczający je świat i nadaje sens nieustannie docierającym do niego bodźcom.
Terapia Integracji Sensorycznej
Czym jest integracja sensoryczna (SI)?
Do czego prowadzą zaburzenia SI?
Jeżeli proces integracji sensorycznej u dziecka jest zaburzony, mogą pojawić się problemy z nauką, zachowaniem, koncentracją, komunikacją, odżywianiem, snem, planowaniem ruchu, równowagą, nauką czynności samoobsługowych. Jeżeli więc zaniepokoją nas jakieś zachowania dziecka, warto udać się do specjalisty, który doradzi jak ćwiczyć z dzieckiem w domu, bądź zaproponuje terapię.
Dzieci z trudnościami w zachowaniu często jeszcze są oceniane jako „niegrzeczne”. Dobra wiadomość dla rodziców jednak jest taka, że niegrzeczne dzieci nie istnieją. Świadomi rodzice wiedzą, że za „niegrzecznym” zachowaniem dziecka zawsze stoją jego niezaspokojone potrzeby. A z tym możemy sobie poradzić poprzez swoją własną edukację, umiejętne stawianie granic wychowawczych, bycie blisko dziecka, oraz fachową terapię w gabinecie SI.
Jakie zachowania dziecka sugerują zaburzenia SI?
- unika fizycznej bliskości i dotyku, nie lubi bawić się w grupie, boi się miejsc publicznych,
- nosi tylko specyficzne rodzaje ubrań, a przeszkadzają mu metki, obcisłe ubrania, różne faktury ubrań,
- nie lubi brudzić rąk klejem i farbami, masami plastycznymi, jedzeniem itp, nie lubi mieć brudnej buzi, ubrania, butów,
- ma problem z czynnościami higienicznymi: obcinaniem paznokci, czesaniem, myciem, obcinaniem włosów, myciem zębów, boi się prysznica,
- źle reaguje na głośne dźwięki, np. muzyki, odkurzacza, boi się hałasu,
- nie zauważa zadrapań, czy siniaków spowodowanych upadkiem, nie reaguje na ból,
- malując, bardzo mocno dociska kredki, cały czas trzyma coś w rączkach i tym porusza,
- poszukuje głośnych dźwięków lub mocnego światła,
- lubi być mocno przytulane, lub samo mocno przytula też zupełnie obcych ludzi,
- ma słabą równowagę, często upada lub się potyka, idąc po pokoju obija się o meble, niepewnie wchodzi lub schodzi po schodach, ma chorobę lokomocyjną,
- łatwo wpada we frustrację, reaguje agresją na przytłoczenie odbieranymi bodźcami,
- jest w ciągłym ruchu i wszędzie go pełno, trudno mu się skoncentrować, łatwo się rozprasza, ma trudności z zasypianiem,
- ma problemy z czynnościami samoobsługowymi np.: ubieraniem się, zapinaniem guzików, zakładaniem, sznurowaniem butów,
- ma trudność uczeniu się nowych umiejętności ruchowych (łapanie piłki, jazda na rowerze, skakanie na trampolinie czy skakance),
- niepoprawnie trzyma ołówek, sztućce czy nożyczki, ma kłopoty z wycinaniem, rysowaniem po śladzie,
- unika nowych smaków, jest wybredne pod względem konsystencji spożywanych pokarmów,
- ma opóźniony rozwój mowy.
Rodzicu, dostrzeż objawy i pomóż swojemu dziecku!
© 2023 Centrum Rehabilitacji Rodzinnej
w Pilawie. Realizacja: Webintegro.pl
w Pilawie. Realizacja: Webintegro.pl